Hier is ie dan, m'n eerste echte schrijfstuk van m'n eerste echte week. M'n 1e week in het zuiden van Noorwegen, Haslum om precies te zijn. Het is een klein plaatsje in de gemeente Baerum, en het ligt nog geen halfuur bij Oslo vandaan. Het is een heuvelige, frisse, groene omgeving. En voor de mensen die bij Noorwegen denken aan watervallen, fjorden en bergen, die zijn niet rondom Oslo te vinden hahah. Maar dat wil niet zeggen dat het hier niet mooi is, want dat is het zeer zeker. Het is zo wijd en ruim, puur en ongerept. Ademhalen is al fijn want de lucht is zó fris. We wonen in een heerlijk rustig woonwijkje met maar nauwelijks verkeer, en élk huisje hier bestaat uit hout met een likje vrolijke verf. Geel, blauw, rood, wit, zwart, groen. Stenen huizen bestaan maar nauwelijks hier, het zijn allemaal prachtige sprookjeshuizen, omringd door wijde grasvelden, ingesloten door hoge heuvels.

Dat was m'n wijk, nu m'n week. M'n 1e 'werkweek' zit erop. Ik vind het erg lastig om het een werkweek te noemen want, ik zie het meer als m'n leven nu. Ik woon hier, dit is nu m'n familie, voor de kinderen zorgen en meehelpen in huis zijn dingen die bij m'n leven horen dit jaar. Maar laten we eerlijk zijn, het kost wel energie, maar op een leuke & voldane manier. Op de kids passen is geen verplichting voor mij, het is een heerlijke bezigheid. De kinderen zijn heerlijk optimistisch, nieuwsgierig, ondernemend en avontuurlijk, en een beetje ondeugend natuurlijk, zoals het hoort. De oudste is een jochie van 6, de middelste een meisje van 3, en dan is er nog een meisje van 7 maand, en niet te vergeten een hond die even oud is. De moeder is momenteel thuis omdat je hier heerlijk lang 'baby-verlof' hebt, wat maakt dat huishouden niet alleen op mij afkomt. Het is meer 'n beetje opruimen en de boel netjes houden, en dat doen we samen. En dan proberen we ook zo nu en dan uurtjes te plannen dat we samen gaan schoonmaken. Verder staan er wel een paar dingen vast in m'n werkweek. Zo sta ik maandag t/m donderdag om 07.00 klaar om de kids beneden op te vangen, wakker maken is nooit nodig, waar halen ze de energie vandaan zo vroeg ? De moeder en ik maken ze samen ontbijt, de vader vertrekt voor werk. We nemen hier lekker de tijd voor, en gaan dan het aankleden & tandenpoetsen proces vervolgen om naar school te gaan. De school is slechts zo'n 10 minuutjes rijden wat voor Noorwegen natuurlijk helemaal niet lang is. En ik vind het prachtig, niet alleen het houten gebouw verstopt tussen de bomen, maar ook het feit dat het niet is ingericht als een school, maar als een huis. De kinderen hebben hier meer ruimte voor creativiteit, en het 'echte' werk als lezen en schrijven begint wat later dan in Nederland. De middelste gaat nog niet naar school maar naar de Barnehage, het Noorse kinderdagverblijf naast de school. In Nederland is een kinderdagverblijf vaak de oppas wanneer ouders werken, maar hier is het bijna standaard dat ze er heen gaan voor hun sociale ontwikkeling, en omdat ook daar veel ruimte is voor creativiteit, of in kindertaal, veel gespeeld word, gaat ze er met plezier naar toe.

Momenteel brengt de moeder de kids nog, soms rij ik mee & soms laat ik even de energieke jonge hond uit. Uiteindeljik kan ik de kids zo nu & dan ook zelf naar school brengen, als ik de weg & de auto goed ken, hahah. Als de kids weg zijn ruimen we 'n beetje op, en dan ben ik vrij om te doen wat ik wil. Soms duik ik even op bed voor een powernap, maar meestal hang ik m'n camera om m'n nek en ga op pad, met of zonder hond. Ik neem 'm met liefde mee want het is een schat, maar hij is ook erg geinteresseerd in alles wat om en aan me hangt dus voor een proffesionele shoot kan ik 'm beter thuis laten hahah. De kinderen komen op verschillende tijden weer thuis, als de oudste vrij is pikken we de jongste mee van het verblijf. Dan wordt er gespeeld, en dat is bijna altijd buiten, want jaa, de Noren zijn buitenmensen. Schommelen, bellenblazen, met de hond wandelen, voetballen, alles is leuk tijdens elk weer. Want wat de Noren zeggen en waar wij Nederlanders best wat van kunnen leren, klopt: Er bestaat geen slecht weer, alleen slechte kleding. Ik moet hier even wennen aan het feit dat ik m'n kleren waar ik best gek op ben, los moet laten. Want ze komen de dag niet door zonder smeer of soms scheur. Dus ik kan hier mooi oefenen en afkicken van m'n liefde voor mooie kleren, en meer praktisch gaan leven, want het buitenleven is zoveel leuker als je lekker vies kan worden. Natuurlijk wordt er ook wel eens binnen gespeeld, want kleuren, spelletjes of gewoon lekker kletsen is ook leuk. Dan is het etenstijd, dat is altijd een gezellige boel met z'n 6-jes, we nemen er lekker de tijd voor. Na het eten vlug afruimen, en dan is het al wel bed of soms bad-tijd. Badderen is ook altijd gezellig, soms wou ik dat ik weer een kind was, je ziet alleen nog maar het leuke in dingen. Bed-tijd is ook altijd gezellig, ik neem altijd een van de 2 kids op me en ga met hun nog even gezellig in bed liggen kletsen tot ze slapen. Het is een aangename verassing dat ik al zo gauw een leuke klik heb met de kids, met de ouders had ik dat al dankzij skype maar ik was best nerveus voor de kids, zouden ze me accepteren ? Maar het is meer dan dat, volgensmij zien ze me al als hun grote zus want ze nemen me graag mee op elk avontuur, en als ik niet meega vinden ze dat altijd wel erg jammer. Een au pair zijn is erg bijzonder. Deels voel je je weer kind, jong en avontuurlijk. En deels voel je je zo verantwoordelijk wanneer een 3jarige voor een veilig gevoel je hand grijpt, of wanneer een avontuurlijke 6jarige met jou alle kanten op holt. Ik voel me in elk geval geliefd, en ik merk dat ik echt al gehecht raak aan de lieve kids.

Verder is het zo dat we vrijdag t/m zondag vrije dagen zijn maar, 1 van de 3 dagen, en soms 2, kunnen ze mn hulp wel gebruiken, dat overleggen we per week, er is geen standaard dag voor. Dat vind ik prima, ik hou wel van afwisseling en ben ook flexibel. Ik heb hoe dan ook genoeg tijd om te doen wat ik wil, zoals ik zei duik ik soms even op bed, ga ik fotograferen, of met de hond lopen. En als ik een keer een dag vrij ben, wil ik of Oslo in, of de natuur verkennen. De bergen en fjorden liggen een paar uurtjes rijden dus dat ga ik een keer doen als ik een weekend vrij heb, dat zal allemaal goed komen dit jaar. Er is zoveel moois op de wereld, alles wat ik mee pik is een geschenk. En ook hier is het erg mooi, morgen ga ik de heuvelige bossen achter me eens verkennen, en zondagochtend ga ik met de fam Oslo in. Er is een feestdag, de dag van het stenen tijdperk. En dit is voor de kids heel leuk, Noorwegen is een ontzettend kindvriendelijk land, zelfs middenin Oslo vind je speeltoestellen. En na de ochtend blijf ik er om met andere au pairs af te spreken, we gaan Vigelandspark verkennen, een groot groen park met beelden die het leven uitbeelden, het is erg beroemd. En geloof het of niet, het weer wordt super, dus we gaan lekker barbequen nu het nog kan. Elke dinsdag & donderdag heb ik Noorse cursus, Norskkurs, in hartje Oslo. Ik vind het heerlijk om weer in de schoolbanken te zitten, noem me maar 'n nerd, maar ik heb dat gevoel gemist. En de basis is binnen. Jeg heter Annemay, jeg komma fra Nederland mer bor i Haslum, jeg snakke Nederlansk og Engels og Tysk, og litt Norsk. Ik moet wel zeggen dat ik de taal heb onderschat, ik neig ernaar het te vergelijken met Duits maar dat heeft me juist op het verkeerde pad gezet want het is een taaltje op zich. Ik vind het ook zo prachtig wanneer de kids Noors praten, het is heel grappig om kleine kids zo'n zware langhalige taal te horen spreken die jij zelf nog aan het oefenen bent. Maar dankzij de Nederlandse moeder verstaat de familie Nederlands, en de oudste van de kids spreekt het ook nog eens vloeiend. En ik ben hier nog geen week maar merk toch dat ik niet langer ja, maar joah zeg, en nai in plaats van nee, bra in plaats van goed. Dat is een goed begin, gezien ik hier nog 51 weken te gaan heb :)

Ik ben ondertussen gewend, ik heb een boel indrukken opgedaan dus zo nu en dan word ik overvallen door moeheid, maar het is zo verleidelijk om savonds nog even te appen met m'n familie in het verre Nederland, dat vroeg slapen me nog niet zo is gelukt. Dat ritme zal vanzelf gaan komen, het is niet meer dan normaal dat ik me soms zo moe voel, ik voel me in elk geval elke avond voldaan. Nog geen seconde heb ik spijt gehad van deze keuze, ik raad het écht iedereen aan. Het is erg fijn om even uit je leventje te stappen, want je gaat het meer waarderen als je weg bent. En natuurlijk waardeer je je nieuwe plek ook, het avontuur met al z'n mooie momenten. Het maken van nieuwe vrienden, wat al een lopend proces is omdat ik leuke plannen heb gemaakt met andere au pairs. Je leert zoveel over jezelf als je weg bent, je verlegt je grenzen, wordt verantwoordelijker, maar je voelt je ook gelukkig. Want hoe leuk is het om wat te zien van de wereld waar we in leven, en dan op een speciale manier als au pair, zodat je ook nog eens de unieke kans krijgt je thuis te gaan voelen op die plek, en een prachtige band opbouwt met de familie. Noorwegen was niet echt een cultuurshock voor me, maar dat is niet waarom ik het verkoos boven Amerika of Engeland, Italie of Australie. Nee, mijn liefde voor Scandinavie bestaat al sinds ik Finland voor het eerst bezocht. Na nog eens 3 bezoekjes was ik verslaafd aan de stilte, de ruimte, de rust, de pure natuur, de buiten-leefstijl. En waarom afkicken als je er naar terug kan ? Dit jaar in Noorwegen is voor mij dé kans om te zien of dit echt een mogelijke toekomst voor me in petto heeft, en hoewel ik dat niet kan zeggen na 'n weekje, sta ik er nog altijd achter.

Hier een paar dingen over Noorwegen, te beginnen met iets waarin mensen zich vergissen. Noorwegen is echt geen land met slecht weer, of in elk geval slechter dan Nederland. Wij Nederlanders zijn aardig wat gewend, wij kunnen er ook wat van met onze regen en wind. Het is nu zelfs nog heel fijn weer, de hele week al, met zo nu & dan een mini bui. En dan over ongeveer 2 maand kunnen de 1e vlokken al arriveren en gaan we een heerlijke, échte winter tegemoet, waar ik erg naar uitkijk. En hoe mooi is het voorjaar na zo'n lange, strenge winter ? Dan iets wat wel klopt over Noorwegen, duur. Het is écht een duur land, eten, openbaar vervoer, leuke dingen doen, het is allemaal duurder. Maar wij Nederlanders zijn best wat gewend want ons land is ook niet de goedkoopste. Kleren zijn hier goed betaalbaar, evenals benzine. De zorg & het onderwijs zijn hier allemaal supergoed geregeld, daar betaal je weinig voor. Ik heb tijdens m'n bezoekjes aan Oslo bewust bij de Mac gegeten, en heb daar alsnog 11 euro betaald voor een simpel burgermenu. Het moeilijkste vind ik denk ik het feit dat ik als Nederlander nu niet meer lekker 'n stukje kaas kan eten savonds. Ik ben zo gek op een stukje Old Amsterdam, niet alleen bestaat het hier niet, voor kaas betaal je hier zowat het dubbele. Mocht ik hier ooit heen verhuizen, moet ik in elk geval een paar dozen gevuld met kaas meenemen. Nu verdienen de Noren dan ook meer dan ons, maar ook zij zijn van mening dat het een duur land is. Maar ze vinden het dan ook een beter land, trots zijn ze wel. Maar geloof geen seconde dat het arrogante mensen zijn. Ze zijn beleefd en geïnteresseerd, behulpzaam en ook echt wel gezellig. Ze zijn gewoon wat gereserveerder en afwachtender, meer gesteld op hun personal space die ze hier ook gewend zijn, en het zijn ook echt geen small-talkers zoals wij Nederlanders. Verwacht ook niet dat vreemden waarmee je per ongeluk oogcontact krijgt terug glimlachen of hoi zeggen, in Nederland is hoizeggen tegen vreemden heel normaal maar dat is het hier niet, daar moest ik wel even aan wennen als ik oogcontact kreeg met mensen en vervolgens genegeerd werd. Maar dat is te verwachten in een land waar je zoveel persoonlijke ruimte hebt, ermee opgroeit. Het feit dat ze hier met kronen betalen vind ik niet erg moeilijk, een kwestie van delen door 9, schrikken van de prijs, en that's it. Het buiten leven is iets wat ik heerlijk vind, je ziet hier ook echt iedereen buiten zijn, vooral kids. Ze zijn dan ook praktisch gekleed, in Nederland zie je wel eens van die mooie popjes in jurkjes of jochies op stoere nikes. Hier is het regenlaarzen en een groen vest op een gele broek bijvoorbeeld, kijk niet raar op van een oranje trui op een groene rok met regenlaarzen. Ik vind het heerlijk dat de mensen er hier scheit aan hebben, ze willen genieten van de natuur, ik kan hier mooi afkicken van m'n kledingliefde.

Wat heb ik tot nu toe deze week gedaan, god dan moet ik echt even m'n hersens kraken, al die indrukken weer ordenen. Deze week was vooral veel met de kids zijn en in m'n vrije momentjes even bijkomen van de indrukken, bijpraten met familie. Maar ook met de hond gelopen, m'n camera vol aan het werk gezet. Vandaag ben ik naar de supermarkt gelopen, een korte maar flinke klim want het is hier allemaal erg heuvelig. Ik kocht mezelf wat chips, het leven is hier qua eten erg gezond en ik ben nou eenmaal een zoutliefhebber, dus daar kocht ik 3 zakken chips voor 7 euro. Smiddags zijn we naar de barnehage gegaan, zo heet het kinderdagverblijf hier. Die hield een soort open dag, bij aankomst al was het buiten heel gezellig gemaakt met vuurtjes en soep. Hier hebben de kids heerlijk rond gerend, het was heel aandoenlijk om ze allemaal te zien rondrennen, brabbelend in het Noors. Ohjaa en, ik heb gisteren eens de tijd genomen om Oslo te verkennen. Dinsdagmiddag na m'n cursus ben ik al met een Nederlandse au pair oslo in geweest voor kort, heb ik al wat indrukken opgedaan. Maar die avond ging ik mee naar judo dus ik ging op tijd terug, met de metro is het maar 'n halfuurtje. En dat was ook zo onbeschrijflijk schattig, al die kleine energieke jochies in hun witte pakjes. Hij vond het zo leuk dat ik meeging, hij zwaaide af en toe enthousiast en checkte geregeld of ik z'n judokunsten gezien had. En gisteren, Oslo. Na de cursus ben ik met een Spaanse au pair naar het operahuis gelopen, een modern glazen gebouw waarvan het dak dusdanig schuin loopt dat je het bewandelen kan voor een prachtig uitzicht over de stad. Zo is Oslo ineens heel kleurrijk en bevat het vele torentjes, en alles steekt af tegen de groene hoge heuvels. Naast ons schitterde een haven bomvol kleine groene eilandjes, bevaren door schattige zeilboten en gigantische cruiseschepen. Oslo wordt niet alleen omringd door groene heuvels, het bevat ook vele parkjes. En voor een hoofdstad is het er helemaal niet druk, er zijn werkelijk waar straten waar je alleen loopt. De spaanse au pair had weinig tijd dus dat is ook wat ik erna gedaan heb, in m'n eentje de straten van Oslo verkent met m'n camera. Oslo is een stad wat niet meer veel oudheid heeft door een reeks opeenvolgende branden. Maar er zijn alsnog een boel kleurrijke stenen gebouwen te vinden. Rood, geel, blauw, creme, groen, oranje. Maar niet constant, zo zijn er ook nog wel wat oude stenen gebouwen als oude bibliotheken of belangrijke-mensen-gebouwen. En zo is er ook veel modern, en dan van het niet zo mooie stenen saaie modern tot het mooie modern, de schots en scheve glazen gebouwen. Zo nu en dan vind je er een oud klein houten huisje in een vrolijk kleurtje, even weer een cultuurbommetje in alle stadse drukte. Het heeft 'n beetje van alles wat, het stikt er ook van de lunchbarretjes en winkels, je kan je er zeker goed vermaken. Het is ook een ontzettend schone stad, ik heb er echt van opgekeken hoe weinig afval ik zag rondslingeren. Nu doen de Noren hier ook hun best voor, overal stonden mensen de stoep leeg te prikken of af te spuiten. En zelfs hier in Oslo, de hoofdstad van een giga groot land, rook de lucht puur en fris. Dan na te gaan dat in ons mini landje al rondom de stad een wietlucht hangt. Maar elke stad is uniek, elke stad heeft schoonheid, als het op elkaar leek zou een citytrip niet langer leuk zijn. Ik en m'n camera hebben ons opperbest vermaakt, en ik ben benieuwd naar de rest van de stad, ik denk dat ik 'm na dit jaar op m'n duimpje kennen zal.

Nou, ik heb een fatsoenlijk blog beloofd en volgensmij is me dat wel gelukt. Ik zal proberen op z'n minst eens in de week te schrijven, of op zn minst over bijzondere uitjes. Nu ga ik gauw slapen, het is heir belangrijker dan ooit om m'n energielevel op peil te houden want die wordt op de proef gesteld door alle nieuwe indrukken hier. Zie gerust m'n fotomapje nog voor foto's, en leuk dat jullie m'n avontuur volgen :) Ik ga genieten van dit avontuur, ik voel me hier gelukkig. Zoals ik altijd zeg, geluk is geen doel of gevoel, het is een keuze. Het leven ligt in jou handen, het is maar eenmalig, maak van élk moment een mooi moment. Stop met dingen zien als verplichtingen en start met het zien als een daginvulling. Waardeer al wat je hebt, niks is vanzelfsprekend. Wees optimistisch, ook in de mindere tijden. En doe wat goed voelt, wacht er niet mee en denk jezelf geen redenen toe om het niet te doen.

Ha det bra :)